Klopsiki indycze z warzywami z turecką nutą

Czy zastanawialiście się kiedyś skąd się wzięła nazwa “indyk”? Polski indyk a angielski “turkey” czy ma cokolwiek wspólnego z nazwą Turcji i w ogóle z Turcją? Okazuje się, że pochodzenie nazwy tych ptaków w różnych krajach to bardzo ciekawa historia. Indyk jeśli nie wiecie tak naprawdę pochodzi z Meksyku, a w Europie pojawił się dzięki wyprawach konkwistadorów na początku XVI wieku. Ale nie bezpośrednio, lecz na statkach kupieckich które przypłynęły od strony Morza Śródziemnego, na statkach należących do Imperium Osmańskiego (de facto Turcji). W tym samym czasie w Anglii bardzo popularne były perliczki afrykańskie sprowadzone do Europy przez Turków w XV i XVI wieku. To właśnie handlujący nimi tureccy kupcy przyczynili się do rozpowszechnienia tego rodzaju drobiu na kontynencie europejskim, dlatego gdy osadnicy europejscy po dotarli do Ameryki nazywanej też "Nowym Światem" i wysłali indyka do Europy, to mimo że północnoamerykański indyk nie miał w rzeczywistości nic wspólnego z afrykańską odmianą perliczki, to właśnie poprzez ich wzajemne podobieństwo zaczęto wobec nich używać tej samej nazwy, I tak słowo „Turkey birds” (turecki ptak) przyjęło się w języku angielskim, jako nazwa indyka. Z czasem skrócono nazwę tylko do słowa "turkey". A jak zatem indyk nazywa się w Turcji? Tam te ptaki nazywają się "hindi" od nazwy Indii, ale tych kojarzonych z “Nowym Światem”, a nie tych prawdziwych. Wszystko przez pomyłkę Krzysztofa Kolumba, który sądził, że dopłynął do Indii i nazwał je “Indiami Zachodnimi”. Stąd Turcy na indyka mówią “indii”, w Indiach zaś nazywa się go “peru”, Francuzi mówią "kogut z Indii" - coq d’Inde, Portugalczycy nazywają go "ptakiem z Peru", w Kambodży to “francuski kurczak”, a w Wietnamie “zachodni kurczak”. Dawniej Niemcy nazywali go “indianisch han”, Rosjanie “indiejskij pietuch”, Polacy “indyjski kur”. Obecnie nazwa indyk ewidentnie nawiązuje do nazwy Indii Zachodnich. 

A czemu o tym wspominam, bo to ptak który powinien gościć na stałe w naszej diecie ze względu na dobroczynne właściwości jego mięsa. Ale o tym napisze wam pod przepisem, bo w naszej diecie indyk gości często i to pod różnymi postaciami, szczególnie w diecie związanej przy chorobach tarczycy i insulinoporności. Dzisiaj polecam klopsiki z mielonego indyka, z tego co było akurat w lodówce, czyli z warzywami, mogą być morzone szczególnie zimą, w pomidorowym sosie z turecką pastą paprykową. Zapraszam. 

Klopsiki indycze z warzywami z turecką nutą

klopsiki:

• 500 gr mięsa mielonego indyczego
• 1 cebula
• 2 ząbki czosnku
• 1 łyżeczka papryki czerwonej
• sól
• pieprz świeżo mielony
• 1/2 łyżeczki kuminu
• natka pietruszki

gulasz:

• 1 średnia cebula 
• 2 ząbki czosnku
• 250 g brokułów mrożonych
• 250 g fasolki zielonej mrożonej 
• puszka krojonych pomidorów 
• 1 łyżka koncentratu pomidorowego
• 1 łyżeczka kminu rzymskiego
• 1 łyżeczka słodkiej papryki w proszku
• 1 łyżeczka tureckiej pasty paprykowej Biber Salcası 
• szczypta cynamonu
• 1 szklanka bulionu/wywaru 
• sól
• pieprz świeżo mielony
• olej do smażenia

 

Mięso włożyć do miski. Cebulę i ząbki czosnku posiekać, dodać do mięsa, doprawić solą, pieprzem, kuminem, papryką. Wszystko razem dokładnie wymieszać. Wilgotnymi dłońmi formować małe kuleczki wielkości orzecha włoskiego. 

Cebulę pokroić w kostkę. Czosnek drobno posiekać. W garnku rozgrzać 2 łyżki oleju, dodać cebulę, smażyć mieszając przez około 3 minuty aż się zeszkli, dodać czosnek, koncentrat pomidorowy, wymieszać, smażyć przez minutę. Wlać pomidory z puszki, bulion, wymieszać. Następnie włożyć do garnka klopsiki, fasolkę i brokuły, dodać kumin, cynamon, paprykę słodką, posolić i doprawić pieprzem świeżo zmielonym. Garnek przykryć i gotować na małym ogniu przez ok 10 minut. Na sam koniec gulasz wymieszać z turecką pastą paprykową i gotować jeszcze 5 minut. Danie wyłożyć na talerze i  posypać posiekaną natką pietruszki. Można je zjeść bez żadnego dodatku, a można ugotować do niego ryż, kasze czy ziemniaki. 

Dlaczego warto jeść mięso z indyka? Bo mięso indyka słynie ze swoich walorów zdrowotnych. W porównaniu z wieprzowiną czy wołowiną, odznacza się lepszymi właściwościami smakowo-zapachowymi i dietetycznymi. Świetnie komponuje się z przyprawami i dodatkami z każdej kuchni świata, od przypraw korzennych, po pikantne papryczki, na najbardziej egzotycznych owocach kończąc. Gości nie tylko od święta na stołach Ameryki, Azji, czy Europie. Może być składnikiem zupy, daniem głównym, elementem gulaszu, curry czy włoskiej pasty.

Mięso z indyka ma wysoką zawartość białka, filet i udo indyka bez skóry ma niską zawartość tłuszczu, a także niską zawartość tłuszczów nasyconych i sodu. Jest źródłem ważnych mikroelementów jak fosfor, potas, magnez oraz cynk, a także źródłem znacznej ilości witamin D, B3, B6, B12. Mięso indycze zalecane jest małym dzieciom, kobietom ciężarnym i karmiącym, rekonwalescentom, osobom starszym, osobom odchudzającym się oraz każdemu, komu zależy na zdrowym stylu życia. To krok ku zdrowiu i dobremu samopoczuciu. Indyk to po prostu rozsądny wybór.